تعهدت انتقال منافع اقتصادی توسط واحد تجاری ناشی از معاملات یا سایر رویداد های گذشته که می بایستی دارای سه ویژگی زیر می باشد :
1-تعهدی وجود داشته باشد که تنها با انتقال یک دارایی یا خدمات به واحد دیگر بتواند ایفا شود .
2- رویدادی که موجب وقوع این تعهد شود .
3- تعهد باید محتمل و غیر قابل احتناب باشد .
صرف نظر از نگرش حسابداری در ارتباط با موضوع مورد بحث بدهی ها از جمله ابزار های پر کاربرد از نظر مقاصد مدیریت مالی نیز محسوب می شود .
نحوه تامین مالی شرکت ها از طریق بدهی ها اهروم مالی و تاریخ سر رسید بدهی ها از جمله مقتصات مورد توجه مدیران مالی شرکت های مختلف می باشد .
در حسابداری بدهی ها با دو مسئله اساسی مواجه خواهیم بود :
الف ) شناسایی بدهی ها
ب) اندازه گیری بدهی ها
حسابداری شناخت یک بدهی باید در تاریخی انجام شود که بدهی رخ می دهد. مبادله ای که یک بدهی را ایجاد می کند معمولا بیانگر تاریخی است که متعهد به موجودیت می رسد .
با این جود تاریخ شناسایی بدهی همیشه به طور واضح مشخص نیست .و در مورد اسیب زدگی به دیگران ، وارد اوردن خسارت به دیگران تعیین مبلغ نهایی بدهی ممکن است به تصمیم دادگاه بستگی داشته باشد .
علاوه بر این بدهی های جاری نسبت به بدهی های بلند مدت تحت تاثیر عملیات است زیرا بدهی های جاری نشان دهنده ادعایی نسبت به منابع جاری است که این منابع به طور روزمره در عملیات مورد استفاده قرار می گیرد . این ادعا ها از ادعاهایی که سر رسید آن در سالهای اتی است مانند اوراق قرضه متفاوت است . این تفاوت در طبقه بندی بدهی ها به عنوان جاری یا غیر جاری مهم می باشد .
اندازه گیری مبلغ بدهی گاهی اوقات مشکل است ، مبادله ایی که یک بدهی را ایجاد می کند معمولا مبنایی برای اندازه گیری ان فراهم می سازد . مبادلات به یک یا چند مقدار بدهکار و بستانکار بدهی منتهی می شوند.
سمت بدهکار این معادلات معمولا معیاری برای اندازه گیری بدهی مربوطه فراهم می سازد .